Το δικό σου τζίνι τι σου έφερε?

 

Πολλές φορές ειδικά τα καλοκαίρια η μάλλον μόνο τα καλοκαίρια η βραδινή απόλαυση να κάθεσαι στο.... μπαλκόνι και να πίνεις ένα ποτάκι είναι και κατά έναν τρόπο και μια μετάβαση από την πραγματικότητα και τα προβλήματα της καθημερινότητας σε μια φιλοσοφική αναζήτηση με τον εαυτό σου. Εκεί περνούν μπροστά σου στιγμές της ζωής σου και κάθεσαι και σκέφτεσαι τι από τις αποφάσεις που πήρες ήταν σωστές οι λάθος. Όχι μόνο όμως αποφάσεις αλλά και επαγγελματικές επιτυχίες,ανάποδιες και προσπαθείς να καταλάβεις εάν η ζωή σου ήταν γενναιόδωρη μαζί σου...

Πιστεύω ότι πολλοί από εσάς το έχετε κάνει ήδη αυτό που γράφω άρα μπορείτε να καταλάβετε το σκεπτικό του κειμένου...

Ποιος άραγε ορίζει τα διάφορα γεγονότα πως θα εξελιχθούν στην ζωή μας? Η μοίρα? Η άνωθεν θεϊκή παρέμβαση? Η τελικά οι δικές μας επιλογές εγώ παντως τείνω να καταλήξω στο τρίτο...χωρίς όμως να ξέρω αν είναι σωστό το συμπέρασμα μου.

Μάλλον την απάντηση θα την βρω εάν βάλω και ένα δεύτερο ποτακι....

Πολλές φορές λοιπόν στην ζωή του καθενός εμφανίζεται κάποια στιγμή ένα μαγικό τζίνι και του ζητάει να εκπληρώσει κάποιες ευχές..

Εκεί λοιπόν είναι το μυστικό και τι προτεραιότητες έχει ο καθένας για την ζωή του...

Άλλοι ζητάνε τα λεφτά άλλοι την υγεία(μάλλον λίγοι) άλλοι την προσωπική ευτυχία. 

Ειναι οπως πάμε και ανάβουμε το κεράκι στην εκκλησία και ο καθένας λέει την δικιά του προσευχή...

Εγώ λοιπόν μετά από χρόνια κατάλαβα ότι το δικό μου τζίνι ήταν μαϊμού γιατι αυτό που ζήτησα μικρός μου το έφερε μεγάλος....

Και τώρα καλό μου τζίνι τι κάνουμε επειδή εσύ με ξέχασες τόσο καιρό....

Σταματω εδω και αφήνω τον καθένα να συνεχίσει στο μυαλό του τι έγινε με το δικό τζινι....