Το φωτεινό....σκοτάδι!

Κάθεσαι στο μπαλκόνι σου η στην αυλή σου τώρα το καλοκαιράκι αργά πίνεις το ποτάκι σου και εάν μένεις και σε περιοχή με.... λίγα σπίτια έχεις την δυνατότητα να δεις πεντακάθαρα τα αστέρια,το σύμπαν... Δεν υπάρχει περίπτωση κοιτώντας τον ουρανό να μην σου έρχονται σκέψεις και ίσως και φιλοσοφικές αναζητήσεις που την ημέρα δεν μπορείς να τις κάνεις. 

Όταν ξυπνάμε ειδικά εμείς εδώ στην Ελλάδα τις περισσότερες φορές ο ουρανός είναι γαλάζιος, ο ήλιος θα πάρε την θέση του και η ψυχολογία είναι δεδομένα διαφορετική...

Αλλά η καθημερινή τρέλα ειδικά στις μεγαλουπόλεις με την κίνηση,να τρέξεις να τα προλάβεις όλα φύγε μια δυο τρεις ώρες πριν να πας στην δουλειά σου και άλλες τόσες να γυρισεις δυστυχώς είναι αυτά που χαλάνε την μαγεία της ημέρας...

Όμως εκεί γύρω στα μεσάνυχτα και μετά που όλα είναι ήρεμα και ακούς ακόμα και την σιωπή της φύσης η ψυχή γαληνευει  και ταξιδεύει ψηλά εκεί που κοιτάς εσυ συνέχεια στα αστέρια δηλαδή.. Και εκεί νιώθεις την πρώτη ευγνωμοσύνη που τα βλέπεις όλα αυτά που είσαι υγιής και ακόμα και δυσκολίες να έχεις η νύχτα σε βοηθάει να ηρεμήσεις και να βρεις τις σωστές επιλογές που θα σε απαλλάξουν από τα προβλήματα η έστω κάποια από αυτά 

Την ημέρα ποιον ακούσατε να ευγνώμονες τον Θεό που για ακόμα μια ημέρα άνοιξε τα μάτια του αλλά πως να γίνει αυτό όταν με το που ξυπνάς αμέσως η καθημερινότητα σε παρασύρει στους ρυθμούς της.

Ακόμα και η προσευχή που κάνουμε το βράδυ αποκτά νόημα αφού έχεις την δυνατότητα να επικοινωνήσεις ήρεμα με αυτόν που ο κάθε άνθρωπος πιστεύει για δημιουργό και να του ζητήσει αυτό που θες και είναι σίγουρο ότι μέσα σε αυτή την ησυχία θα σε ακούσει..

Άρα λοιπόν να που το σκοτάδι αποδεικνύεται πολλές φορές πιο φωτεινό και από το φως της ημερας